Podstawowe Zabiegi Resuscytacyjne u Dorosłych

Zadaniem osoby udzielającej pierwszej pomocy jest utrzymanie przy życiu poszkodowanego i nie dopuszczenie do powstania dalszych powikłań do chwili przybycia lekarza bądź karetki pogotowia ratunkowego.

1. Upewnij się, czy poszkodowany i wszyscy świadkowie zdarzenia są bezpieczni.
2. Sprawdź reakcję poszkodowanego: delikatnie potrząśnij za ramiona i głośno zapytaj - "Czy wszystko w porządku?" (Patrz zdjęcie nr 1.)
3. Jeżeli reaguje:
• zostaw poszkodowanego w pozycji, w której go zastałeś, o ile nie zagraża mu żadne niebezpieczeństwo
• dowiedz się jak najwięcej o stanie poszkodowanego i wezwij pomoc, jeśli będzie potrzebna, l regularnie oceniaj jego stan.
4. Jeżeli nie reaguje:
   • głośno zawołaj o pomoc,
   • odwróć poszkodowanego na plecy, a następnie udrożnij jego drogi oddechowe, wykonując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy
   • umieść jedną rękę na czole poszkodowanego i delikatnie odegnij jego głowę do tyłu, pozostawiając wolny kciuk i palec wskazujący tak, aby zatkać nimi nos jeżeli potrzebne będą oddechy ratunkowe,
   • opuszki palców drugiej ręki umieść na żuchwie poszkodowanego, a następnie unieś ją w celu udrożnienia dróg oddechowych. (Patrz zdjęcie nr 2.)
5. Utrzymując drożność dróg oddechowych wzrokiem, słuchem i dotykiem poszukaj prawidłowego oddechu:
   • oceń wzrokiem ruchy klatki piersiowej,
   • nasłuchuj przy ustach poszkodowanego szmerów oddechowych,
   • staraj się wyczuć ruch powietrza na swoim policzku. (Patrz zdjęcie nr 3.)

W pierwszych minutach po zatrzymaniu krążenia poszkodowany może słabo oddychać lub wykonywać głośne, pojedyncze westchnięcia. Nie należy ich mylić z prawidłowym oddechem. Na ocenę wzrokiem, słuchem i dotykiem przeznacz nie więcej niż 10 sekund. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości czy oddech jest prawidłowy, działaj tak, jakby był nieprawidłowy.

6. Jeżeli oddech jest prawidłowy:
   • ułóż poszkodowanego w pozycji bezpiecznej,
   • wyślij kogoś lub sam udaj się po pomoc (wezwij pogotowie),
   • regularnie oceniaj oddech.
7. Jeżeli oddech nie jest prawidłowy:
   • wyślij kogoś po pomoc, a jeżeli jesteś sam, zostaw poszkodowanego i wezwij pogotowie, wróć i rozpocznij uciskanie klatki piersiowej:
   • uklęknij obok poszkodowanego,
   • ułóż nadgarstek jednej ręki na środku klatki piersiowej poszkodowanego,
   • ułóż nadgarstek drugiej ręki na już położonym,
   • spleć palce obu dłoni i upewnij się, że nie będziesz wywierać nacisku na żebra poszkodowanego; nie uciskaj nadbrzusza ani dolnego końca mostka,
   • pochyl się nad poszkodowanym, wyprostowane ramiona ustaw prostopadle do mostka i uciskaj na głębokość 4-5 cm, (Patrz zdjęcia 4 i 5.)
   • po każdym uciśnięciu zwolnij nacisk na klatkę piersiową, nie odrywając dłoni od mostka. Powtarzaj uciśnięcia z częstotliwością 100/min (nieco mniej niż 2 uciśnięcia/s),
   • okres uciskania i zwalniania nacisku (relaksacji) mostka powinien być taki sam.
8. Połącz uciskanie klatki piersiowej z oddechami ratowniczymi:
   • po wykonaniu 30 uciśnięć klatki piersiowej udrożnij drogi oddechowe, odginając głowę i unosząc żuchwę,
   • zaciśnij skrzydełka nosa, używając palca wskazującego i kciuka ręki umieszczonej na czole poszkodowanego,
   • pozostaw usta delikatnie otwarte, jednocześnie utrzymując uniesienie żuchwy,
   • weź normalny wdech i obejmij szczelnie usta poszkodowanego swoimi ustami, upewniając się, że nie ma przecieku powietrza,
   • wdmuchuj powoli powietrze do ust poszkodowanego przez około 1 sekundę (tak jak przy normalnym oddychaniu), obserwując jednocześnie czy klatka piersiowa się unosi taki oddech ratowniczy jest efektywny,
   • utrzymując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy, odsuń swoje usta od ust poszkodowanego i obserwuj czy podczas wydechu opada jego klatka piersiowa,
   • jeszcze raz nabierz powietrza i wdmuchnij do ust poszkodowanego, dążąc do wykonania dwóch skutecznych oddechów ratowniczych; następnie ponownie ułóż ręce w prawidłowej pozycji na mostku i wykonaj kolejnych 30 uciśnięć klatki piersiowej,
   • kontynuuj uciskanie klatki piersiowej i oddechy ratownicze w stosunku 30 : 2,
   • przerwij swoje działanie w celu sprawdzenia stanu poszkodowanego tylko wtedy, gdy zacznie on prawidłowo oddychać. W innym przypadku nie przerywaj resuscytacji. Jeżeli wykonany pierwszy oddech ratowniczy nie powoduje uniesienia się klatki piersiowej jak przy normalnym oddychaniu, wykonaj następujące czynności
   • sprawdź jamę ustną poszkodowanego i usuń widoczne ciała obce,
   • sprawdź, czy odgięcie głowy i uniesienie żuchwy są poprawnie wykonane,
   • wykonaj nie więcej niż 2 próby wentylacji za każdym razem, zanim podejmiesz ponownie uciskanie klatki piersiowej. Jeżeli na miejscu zdarzenia jest więcej niż jeden ratownik, ratownicy powinni się zmieniać podczas prowadzenia reanimacji co 1-2 minuty, aby zapobiec zmęczeniu. Należy zminimalizować przerwy w resuscytacji podczas zmian.
9. Reanimacje ograniczoną wyłącznie do uciśnięć klatki piersiowej możesz prowadzić w następujących sytuacjach:
   • Jeżeli nie jesteś w stanie lub nie chcesz wykonywać oddechów ratowniczych, zastosuj uciśnięcia klatki piersiowej.
   • Jeżeli stosujesz wyłącznie uciśnięcia klatki piersiowej, wykonuj je bez przerwy, z częstotliwością 100 uśnięć /min,
   • Przerwij swoje działanie w celu sprawdzenia stanu poszkodowanego tylko wtedy, jeżeli zacznie on prawidłowo oddychać. W innym przypadku nie przerywaj resuscytacji.
10. Kontynuuj resuscytację do czasu gdy:
    • przybędą wykwalifikowane służby medyczne i przejmą działania,
    • poszkodowany zacznie prawidłowo oddychać,
    • ulegniesz wyczerpaniu.

Pozycja Boczna

Istnieje kilka wariantów pozycji bezpiecznej, kazdy z nich ma swoje zalety. Zadna z pozycji nie jest idealna dla wszystkich poszkodowanych. Pozycja powinna byc stabilna, jak najblizsza ulozeniu na boku z odgieciem glowy i brakiem ucisku na klatke piersiowa, by nie utrudniac oddechu.

Zaleca nastepujaca sekwencje postepowania w celu ulozenia poszkodowanego w pozycji bezpiecznej:

1. zdejmij okulary poszkodowanego,
2. ukleknij przy poszkodowanym i upewnij sie, ze obie nogi sa wyprostowane,
3. reke blizsza tobie ulóz pod katem prostym w stosunku do ciala, a nastepnie zegnij w lokciu pod katem prostym tak, aby dlon reki byla skierowana do góry,



4. dalsza reke przelóz w poprzek klatki piersiowej i przytrzymaj strona grzbietowa przy blizszym tobie policzku,



5. druga swoja reka zlap za dalsza konczyne dolna tuz powyzej kolana i podciagnij ja ku górze, nie odrywajac stopy od podloza,



6. przytrzymujac dlon docisnieta do policzka, pociagnij za dalsza konczyne dolna tak, by ratowany obrócil sie na bok w twoim kierunku,
7. ulóz konczyne, za która przetaczales poszkodowanego w ten sposób, zarówno staw kolanowy jak i biodrowy byly zgiete pod katem prostym,